Δεκεμβριου 2010 - απο το ταξιδη μας, ωρες, και ωρες, και ωρες στην χιονη!!

Χρονια πολλα σε ολους στο νησι μας την Πατμο. Υγεια, χαρα , Ειρηνη, Αγαπη, κατανοηση,ελπιδα, στο νησι μας και σε ολο τον κοσμο.

Γεια σας φιλοι μου. Επιστρεψαμε ηδη στην Ολλανδια, οι διακοπες τελειωσαν. Η Σοφια ειναι ηδη στο σχολειο και η Δαφνη ξεκιναει στης 11 του μηνα. Στην Πατμο περασαμε μαγευτικα. Δεν ξεχναω πως φτασαμε εκει, ηρθαμε στην Σαμο και ο Μικες Φλορεντης μας πηρε με το σκαφος του. Ο Μικες ειναι φοβερος καπετανιος και οδηγαει με μαεστρια. Φτανοντας στην Πατμο, πηγαμε αμεσως στο Γροικο που με περιμεναν ηδη καθηγητες και συμμαθητες μου. Ενιωσα φοβερη συγκινηση, που βρισκομασταν ολοι μαζι, και βεβαια θημηθηκαμε τα παλια μας αστεια και τις πλακες. Τους ευχαριστω ολους για αυτη την φοβερη εκπληξη.

Την ημερα του Αγιου Ιωσηφ μετα την Θεια Λειτουργεια, ειδαμε πολλους φιλους και γνωστους, ηπιαμε εναν ωραιο καφε, και βγηγα εξω να δω την θαλασσα. Θεε μου, λιγωθηκα απο την ομορφια και την θεα. Μπλε μοβ θαλασσα μεχρι εκει που βλεπουν τα ματια μου. Εκλαψα, και ο νοτιας πηρε τα δακρια μου, ποτιζοντας τα κυπαρισσια.

Την τελευταια μερα της χρονιας η Δαφνη και η Εττυ εκαναν μπανιο στην θαλασσα. Επιασα την φωτογραφικη μου μηχανη φωτογραφιζοντας τις στην αγνα του ηλιου. Μετα απο λιγο ηρθαν η Κατερινα και η Ειρηνη και μας φερανε πεντανοστιμο μοσχαρακι βραστο με πρασοσέλινο, το οποιο επιτεθηκαμε ολοι με κουταλια και πιρουνια.
Δυο μερες μετα τα Χριστουγεννα μας καλεσε και δειπνησαμε παρεα με το Σαραντη το Γιανναρο και την οικογενεια του. Φαγαμε ψαρια ψητα, αλλα και χορτα που ειναι το Must του Σαραντη γιατι τα μαζευει και τα καθαριζει παντα μονος του. Ολη την βραδια την περασαμε τελεια με ιστοριες με τυρι παρμεζανα και κοκκινο κρασι.
Ανημερα της Πρωτοχρονιας, ανεβηκαμε στην Χωρα, στο νεοκτιστο σπιτι της Αλεκας και του Ηλια. Εκει περασαμε παρα πολυ ομορφα, παιζοντας πινγκ πονγκ, τρωγοντας κεφτεδακια, αγαντευοντας την πανεμορφη θεα, και το απογευμα κατσαμε στην βεραντα και ειδαμε τον ηλιο να βυθιζεται στη θαλασσα. Μετα αναψαμε το τζακι και κατσαμε γυρω απο την φωτια, συζητωντας και αναπολωντας παλιες αστειες ιστοριες. Τελος, κοψαμε δυο βασιλοπιτες, οπου η μεγαλη εκπληξη για μενα ειναι οτι πηρα το μοναδικο φλουρι, αφου η αλλη βασιλοπιτα, παραξενως, δεν ειχε.
Θελω να πω και οτι περασα φανταστικα ολες τις μερες που πηγα και επαιξα μπιλιαρδο με τους φιλους μου. Στην αρχη χρειαστηκα λιγο χρονο να συνηθισω αλλα μετα απο λιγο ξαναβρηκα (σχεδον) τον παλιο καλο μου εαυτο και αρχισα να τσακιζω τα φιλαρακια μου εναν-εναν.

Την τελευταια μερα πηγαμε στο Διακοφτι με τον αδελφικο μου φιλο τον Σωζο, πηραμε μια ολοφρεσκια παλαμίδα, την ψησαμε στα καρβουνα, της βαλαμε αυγολεμονο, βρασαμε λαχανικα, φτιαξαμε μια ωραια σαλατα και φαγαμε σαν να ημασταν στο Γκραντ Μπρετανιε. Το απογευμα ξαπλωσαμε παρεα για να συζητησουμε, αλλα μας πηρε ενας γλυκος υπνος. Ειχε αρχισει να βραδιαζει οταν ξυπνησα απο το τραγουδι των σταγονων της βροχης. Ετοιμαστηκαμε γρηγορα με τον Σωζο, γιατι ο χρονος ειχε αρχισει να τελειωνει. Στο σπιτι μας περιμενανε λιγοι ακομα φιλοι, οπου ανοιξαμε μια σαμπανια για την καλη χρονια και κοψαμε την βασιλοπιτα μας. Το φλουρι το πηρε, για δευτερη φορα, η Δαφνη. Ανταλλαξαμε ευχες και τσουγκριζοντας τα ποτηρια μας ειπαμε να ξαναανταμωσουμε το συντομοτερο δυνατον.

καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές!!!

τι ωραια ημερα

γεια σας φιλοι μου,
αυτες τις μερες η βροχη μας εριχνε καρεκλοποδαρα και ευτυχως ο καιρος εστρωσε το Σαββατοκυριακο. Η Χεττυ πηγε σε μητιγκ που ειχαν οι γονεις των παιδιων του κολλεγιου και ταυτυχρονα εγω και η Σοφια θα μεινουμε μαζι με την Γιοσελην. Περασαμε ωραια το Σαββατο γιατι η Γιοσελην ξερει πολυ καλα την περιοχη που ζει πολλα χρονια. Ειδαμε ωραια την περιοχη και μου εβγαλε το λαδι στο περπατημα.
Σημερα Κυριακη πηγαμε στο Κρευλλερ Μευλλερ Μουσειο που εχουν τα μεγαλητερι συλλογη του Βαν Γονκ. Ηταν επεροχα, και ειχουν ενα κυπο γεματο με αγαλματα, φαντασικο!! Τα λεμε...

level42

Το θεατρο που θα παω το βραδι στη Λειδεν :


Γεια σας,
Σημερα ξεκινησε η μερα με μια μεγαλη εκπληξη για μενα. Η εκπληξη ειναι οτι αποψε θα δω ενα μουσικο, ποπ γκρουπ, τους level 42. Μου θυμιζουν αλλες εποχες στο νησι μας. Τοτε στο Καστελι ειχαν νοικιασει ενα πετρινο διωροφο σπιτι διπλα στο μελτεμι μπαρ. Το ειχαν κανει μπαρ και θυμαμαι γυρω το καλοκαιρι του 1987 εκτος απο καλη μουσικη στο μπαρ αυτο, επαιζαν ςυνεχεια το "Running in the family" των level 42 γιατι ειχε μεγαλη επιτυχια και αλλες ποπ-ροκ επιτυχιες.

Χτες το βραδυ μας καλεσε για δειπνο η Συλβια, ειχε κανει ''ΣΟΥΡΚΟΛ''. το βασικο ειναι ξινο λαχανο βραστες πατατες και χοιρινο λουκανικο και..μπολικη μουσταρδα.....Ειναι καλο, αλλα σε αλλους δεν θα τους αρεσει. Επισης κατι που δεν σας εχω πει ειναι οτι ξανα μαγειρευω. Τωρα βρισκω την ενεργεια για μαγειρικη. Σημερα θα μαγειρεψω ''κοτοπουλο κατσιατορε΄.

Σημερα εχει συνεφια και λιγη ομιχλη. Θα κανω περπατημα αν και η Χεττυ θελει να παμε στην παραλια της Χαγης.
Αυτα για σημερα

να ειστε καλα
Πανορμιτης

καλο μηνα!!

Γεα σας παιδια,
Καλο μηνα!! Αυτη η Δευτερα ηταν κατι το ειδιαιτερο, ειχε τοση πολλη ομιχλη οσο δεν ειχα δει ποτε αλλοτε. Δεν μπορουσα να ξεχωρισω ουτε δεντρο στα 5 μετρα.
Με τοσο χαλια καιρο το καλυτερο που εχουμε να κανουμε ειναι να επισκεφτουμε ενα μουσειο, και αυτο καναμε. Μας αρεσε πολυ γιατι ειχε πολυ ωραιους ζωγραφικους πινακες, πορσελανινα σερβιτσια και γλυπτα. Ομως, το μουσειο ειναι αρκετα μεγαλο και δεν καταφερουμε να τα δουμε ολα. Ετσι και αλλιως η γυναικα μου πηρε μια καρτα για ολλα τα μουσεια στης Ολλανδιας που πληρονεις μια φορα ενα ποσο, και μετα μπαινεις οσες φορες και για οση ωρα θελεις δωρεαν,για εναν χρονο. Οποτε και να βρεχει ή να εχει ομιχλη, θα εχω να δω πολλα ακομα, αν θελω.

Πριν λιγο πηγα στη βιβλιοθηκη, κατω απο το σπιτι μας και διαλεξα να παρω διαφορα CD μαζι μου, με μουσικες απο το Ιραν μεχρι το Μεξικο. Μιας και δεν εχουν βιβλια στα Ελληνικα.

Αυτα για σημερα,
φιλια,
Πανορμιτης

γεια σας φιλοι μου,

Μια και δεν καταφερα να σας γραψω νωριτερα, σας στελνω την παρακατω επιστολη που εχω στειλη στα Πατμιακα Χρονικα.
Και συντομα θα εχετε τακτικα νεα......Μην ανησυχητε θα το κανω.
Σας χαιρετω

.................................................................


Στις αρχές Απριλίου 2010, μου συνέβη ένα έκτακτο ιατρικό γεγονός που παραλίγο να μου στοιχήσει τη ζωή. Από την στιγμή που η υγεία μου βρέθηκε σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση, άλλαξε η ζωή μου.
Από την πρώτη στιγμή ένιωσα κάτι ξεχωριστό, που μου έδωσε την δύναμη να συνεχίσω, να βρω κουράγιο ώστε να σώσω τη δική μου ζωή. Τη δύναμη αυτή τη βρήκα μέσα από την αγάπη που πηγάζει από φίλους, συγγενείς, συμπατριώτες, όλους τους Πάτμιους και όχι μόνο. Ο τρόπος που με αγκάλιασαν οι συνάνθρωποί μου, ως πνεύμα στήριξης και φροντίδας σε εμένα, μου έδωσε τη δύναμη για να αντιμετωπίσω τα σκληρά νέα που αφορούσαν την υγεία μου. Μα δεν έμειναν μόνο εκεί. Έψαξαν, βρήκαν, και φρόντισαν να κάνουν ο,τιδήποτε δυνατό για να σταθούν στο πλάι μου. Η αμέριστη αγάπη όλων αυτών των ανθρώπων, είναι κάτι που θα μου μείνει αξέχαστο στην υπόλοιπη ζωή μου. Ο κύριος λόγος που απέκτησα και αποκτάω την αισιοδοξία να κάνω κουράγιο είστε όλοι εσείς, και αυτό θα συνεχίσω να κάνω.
Μετά τη χειρουργική επέμβαση και την μεταχειρουργική θεραπεία, καταφέραμε να βρούμε λίγο χρόνο να γυρίσουμε στην πολυαγαπημένη μου Πάτμο. Το διάστημα που μείναμε εκεί, νιώσαμε αυτή την αγάπη που ήταν διάχυτη παντού, προς εμένα και την οικογένειά μου. Περάσαμε πάρα πολύ καλά, και οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους που κάνανε αυτό το μήνα αξέχαστο, αν και κάποιους δεν κατάφερα να τους συναντήσω.
Τώρα επέστρεψα πάλι στην Ολλανδία, για να συνεχίσω την εξάμηνη θεραπεία. Με τη σκέψη σας δίπλα μου, βρίσκω κουράγιο και ελπίδα για τη συνέχεια. Σας ευχαριστώ.
Με πάρα πολλή αγάπη και εκτίμηση,
Πανορμίτης